Başlıkta yer alan ve tek başlarına herhangi bir anlam ifade etmeyen bu dört basit sözcük, Japonya'nın en önemli değerleri arasında kabul edilen yazar Osamu Dazai'nin intihar notunun tamamını oluşturmaktadır. Dazai, evlilik kararları ve siyasi tercihi gibi sebeplerden dolayı evlatlıktan reddedilmiş ve hayatı boyunca pek çok kez intihar girişiminde bulunarak, varlığındaki ve sürekliliğindeki anlamsızlığı kabullenmek istemediğimiz dünya yaşamının tek kesinliği olan ölüm ile adeta dalga geçmiştir. “İnsanlığımı Yitirirken” adlı kitabında “Yaşamım utançlarla doludur. İnsan yaşamının ne olduğu hakkında bir fikrim yok.” diyerek pek çok insanın içinde biriktirdiklerini dile getiren Dazai, virgüller ile dolu yaşamına nokta olarak 1948'de metresiyle suya atlamayı ve kurtulmak için herhangi bir çaba harcamamayı uygun görmüştür.
Albüm kritiğinin girişini grup üzerine basit tanım cümleleri ile yapabilir veya Japon müzik gruplarının dünya üzerindeki konumundan kısaca bahsederek klişeleri zorlamaya çalışabilirdim. Ancak hem Osamu Dazai ile Envy'nin aynı millet ve kültürden geliyor olması, hem de “Atheist's Cornea”nın barındırdığı melankolik ve karanlık atmosferi etkili bir araç olarak kabul etmemden dolayı okurun hayal dünyasının yalnızca müzik boyutunda kalmamasını, düşüncelerin özgürce hareket ederek birbirlerine dokunmasını istedim. Osamu Dazai söylemek istediklerim için uygun bir çıkış noktası, “Envy - Atheist's Cornea” da aykırı düşüncelerimin sanat ve dolaylı yoldan da edebiyat aracılığıyla insanlara ulaşmasında kolaylık sağlayan, doğru bir tercihti.
Dünyaya Osamu Dazai veya bir başka önemli figür olarak gelemememizde herhangi bir kural veya düzen rol oynamadı. Ben, sen, o veya bir başkası, herhangi birimiz Osamu Dazai gibi Japonya'da bunalımlı bir dönemde doğabilir, Georges Perec gibi ailemizin büyük bir kısmını İkinci Dünya Savaşı'nda kaybedebilirdik. Tüm bunların gerçekleşmemesi için hiçbir engel yoktu. Okurun bu noktada sahip olduklarımız ve olamadıklarımızı rastgele, herhangi bir açıklama olmaksızın yaşadığımız bilincini kazandığını ümit ederek artık albüme geçiyorum.
Envy, 23 yıllık geçmişe sahip Japonyalı bir müzik grubu. Thrash metal ile başlayan kariyerlerine şu anda post-rock ve screamo etkilerinin de hissedildiği deneysel post-hardcore ile devam ediyorlar.
5 albüm, 5 EP ve 7 Split'in yer aldığı zengin bir diskografiye sahip oldukları düşünüldüğünde grubun popülerlik anlamında bazı problemlerle karşılaştığı aşikar. Tabii bu durum kemik bir post-hardcore dinleyici kitlesinin olmamasıyla da ilgili olabilir. Yine de bugün pek çok yabancı müzik sitesi “Atheist's Cornea”yı Envy'nin şimdiye kadar attığı en büyük adım olarak yorumluyor ve şu sıralar grubun facebook sayfasından yayınladığı kalabalık konser fotoğrafları da bu tahmini doğrular nitelikte.
“Atheist's Cornea”, 8 parça içeriyor. Açılışı yapmakla sorumlu olan parça “Blue Moonlight”, sakin bir introyla başladıktan sonra birden hız kazanıp aynı tempoda bitiyor. Ortalama bir parça olmasının yanında ilk dinleyişimde Tetsuya Fukagawa'nın vokallerini kulak tırmalayıcı bulsam da çok kısa bir sürede alıştım ve ilerleyen dakikalarda güzelleşen albüm ile birlikte hoş bulmaya bile başladım.
2. parça “Ignorant Rain and the End of the World”, tıpkı 5. parça “Footsteps in the Distance” gibi enerjik ve melodik bir hardcore punk alt yapısı ile Norveçli grup Kvelertak'ı akıllara getiriyor. Ayrıca araya sıkıştırılan clean vokaller ve temponun düştüğü kısımların zamanlamaları o kadar başarılı ki, “bilinçli” bir hüzün yaşatıyor Envy.
3. parça “Shining Finger”, bir önceki parça “Ignorant Rain and the End of the World”un aksine daha durgun başlayıp Fukagawa'nın vokal becerilerini ön planda tutuyor. 02:40 itibariyle başlayan kısım albümün en güzel anlarından yalnızca bir tanesi. “Shining Finger”ı takip eden parça “Ticking Time and String”, “Atheist's Cornea”nın en çok sevdiğim parçası ve aynı zamanda kritiğin deneme tadında başlamasının sebebi. Japonca ile başlayan bir giriş, doom metal parçalarını anımsatan sakin ama düzenli davullar, yoğun atmosferin akıldan geçenlere adım adım nüfuz etmesi, yaşanılanlar, yaşanılmışlar, yaşanılacaklar... İnsan “Bizi izliyor ve yaşadıklarımızdan en ufak bir utanç veya can sıkıntısı duymuyor musun gerçekten?” diye sormadan edemiyor.
“Atheist's Cornea”nın 6. parçası “An Insignificant Poem”, yer yer Deafheaven'ı anımsatmakla birlikte 7. parça “Two Isolated Souls”da da hafif bir black metal atmosferi etkisi altında kalıyoruz. Belirli kalıplardan uzak, özgür bir albümün son parçasındayız artık.
8. ve son parça olan “Your Heart and My Hand”, anime müziği kıvamında iyi bir post-rock örneği olmasının yanında akıllara doğal olarak Explosions in the Sky'ı getiriyor. Ortalama bir başlangıç yapan ancak her parçada da dinleyiciyle biraz daha bütünleşmeyi başaran “Envy - Atheist's Cornea”, dinlenilmeyi kesinlikle hakediyor.
Puanım: 7.5/10.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder