Günümüzden 5 yıl kadar önce Facebook'ta bir müzik paylaşım sayfasına sahip olmak, o dönemin koşulları için oldukça dikkat çekici bir nitelik olduğu gibi aynı zamanda da çok tutulan bir moda akımının her geçen gün daha büyük kitlelere hitap etmesine benziyordu. Ben de büyük bir heves ile o furyaya kapılarak, yaklaşık 2 yıl boyunca devam eden bu süreçte müzik aracılığıyla güzel insanlar tanımış ve müzik kültürümün gelişmesi ve zenginleşmesi adına unutulmaz anılar ile dolu keyifli bir dönemi tecrübe etmiştim.
Diğer onlarca müzik paylaşım sayfalarından farklı olarak, yöneticiliğini yaptığım sayfanın mantalitesi piyasa gruplar üzerinden prim yapmak yerine ülkemizde daha çok bilinmesini ve dinlenilmesini arzu ettiğim müzik oluşumlarına dikkat çekmek üzerine kuruluydu. Elbette bu hedefime ne denli yaklaşabilmiş olduğum hâlâ bir muallak, ancak o günleri hatırladıkça iyi ki bir böyle işe kalkışmış ve ezici bir güzelliğe sahip olduğuna inandığım müziğin her bir türüne sımsıkı sarılabilmişim diyorum.
“Amesoeurs”, bir 2004 yılı yazında “Stéphane Paut (Neige)” ve “Audrey Sylvain” tarafından Black metal'i Post-punk ile buluşturmak hedefiyle hayat bulmuş bir müzik projesi. İlk defa 2013 yılındaki bir yazısında Fransız metal'ini öven bir dinleyici olarak, ismini saydığım bu iki müzisyenin sanatçı ruhlarında koyu bir karanlığın olduğunu özellikle belirtmem gerekiyor.
Bir araya geldikten 2 yıl sonra “Ruines Humaines (İnsan Yıkıntıları)” adlı bir EP çıkaran grup, artwork'ten sorumlu “Fursy Teyssier” ile samimiyeti arttırmış olacaktı ki “Fursy”, 2007 yılında kadroya bas gitarist olarak dahil oldu. Kendisinin şuan neler yaptığını merak edenler, bir başka Fransız grup olan “Les Discrets”i takip edebilirler.
“Fursy Teyssier” takviyesine rağmen “Amesoeurs”daki değişiklikler tek bir kişi ile son bulmadı ve yine aynı yıl davulcu “Winterhalter” ile anlaşıldı. “Amesoeurs - Amesoeurs”, grubun 2009 yılında çıkarttığı ilk ve maalesef son albüm oldu. Kişisel tartışmalar ve geleceğe dair farklı fikirler, “Amesoeurs”un sonu oldu. Geriye ise tek bir kelimesi bilinmese dahi insanın kalbine dokunabilecek, kelimenin tam anlamıyla “melankolik” eserler kaldı.
“Faiblesse Des Sens”, bir gece vakti “Acaba sayfada bugünün kapınışını hangi parça ile yapsam?” diye kara kara düşünen birinin ansızın karşısına çıkıp tüm gece boyunca kendini dinletmeyi başarabilmiş bir parçadır. Kulağa kırılganmış gibi gelen melodi ve vokallerin ardında aslında kararlı bir öfke ve nefret duygusu saklıdır.
İyi bir gün geçirmeniz dileğiyle, keyifli dinlemeler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder